EEN JONGENSDROOM DIE WERKELIJKHEID WERD
Laserzeiler Rinse Ubbink nam ons op 10 maart met stralende ogen mee in de avonturen van een oceaanzeiler. Het allerspannendste van de hele reis was het om de schipper van de Ikigai en zijn gezin te ontmoeten in Gran Canaria, pas een paar dagen vóór vertrek. Gelukkig liep dit wonderwel. Vervolgens vond er een grondige technische voorbereiding plaats. Rinse vertelde ons hoe 4 dagen voor vertrek de zonnepanelen nog geplaatst moesten worden. Hoe er nog een lijn gesplitst moest worden en hoe lastig dit is met alleen een instructieboekje (Op 8 maart jl. werd er een cursus lijnen splitsen gegeven in het kader van het Winterprogramma, zo zie je maar, hoe zoiets van pas kan komen!). Rinse vertelde hoe scrupuleus hij te werk ging om alle onderdelen van de boot te onderzoeken op defecten en zo bijvoorbeeld helemaal tot in de top van de mast klom! Aldaar aangekomen ontdekte hij dat een splitpennetje niet goed gefixeerd was. Met een simpel tangetje was dit euvel gauw opgelost.
Maar liefst negentig boten vertrokken in november 2023 van Gran Canaria via de Kaapverdische Eilanden naar Grenada, ten noorden van Venezuela. De reis was georganiseerd door het ARC dat beginnende oceaanzeilers voorbereidt en samenbrengt. En wat bleek, het ging niet alleen om de voorbereiding, het bleek ook veel leuker te zijn om uitgezwaaid te worden en niet – na een heldhaftige oceaanoversteek – moederziel alleen aan te komen op de plaats van bestemming. De bemanning van negentig boten was overigens qua zeilen niet altijd even goed voorbereid, er waren ook schippers tussen, die de elementaire regels van bakboord en stuurboord niet goed kenden, wat spannende situaties opleverde. Rinse, een zeer ervaren wedstrijdzeiler, ging dit echt het verstand te boven.
Rinse vertelde over de soms terugkerende zeeziekte, die niet na 3 dagen over bleek te gaan. En over het waken, de shifts met drie volwassenen aan boord, waarbij er ’s nachts shifts van 4 uur en overdag van 3 uur gemaakt werden, zodat de shifts altijd doorschoven en er niemand de pineut was om elke nacht van 12 tot 4 de wacht te houden. Maar achteraf was een vast ritme misschien toch wel fijner geweest. Hij vertelde over een visserschip dat verdwaald was en zonder AIS, zonder marifoon en zonder boordlichten in de nacht ronddobberde. Gevaarlijk! En nog zoiets vreemds, de hele trip kwamen ze maar 2 dolfijnen tegen. De slijtage van de lijnen en tuigage bleek veel harder te gaan, dan van tevoren gedacht. Er waren dus veel zaken waar Rinse zich onderweg over verwonderd heeft. Na 14 dagen oversteek kwam de Ikigai aan in Grenada. Al met al een heel waardevolle trip en Rinse is een enorme ervaring rijker!
De bemanning van een ander jacht was niet in Grenada aangekomen. De bemanning had het materiaal op zijn boot niet zo goed gecheckt en kreeg verschrikkelijke pech, de mast raakte halverwege de tocht midden op de Atlantische Oceaan los en klapte naar voren. Het jacht moest tegen de passaatwind in en met geleende diesel terugkeren naar Europa. Het bleek een verkeerd gefixeerd splitpennetje te zijn dat losgeschoten was.
Zo zie je maar, een goede voorbereiding voor een oceaantocht kan veel verschil maken!
Dank je voor het delen, Rinse!
Carlijn
Gezien en beleefd in het kader van het Winterprogramma bij Vereniging Watersport de Twee Provinciën, Haren, 10 maart 2024
