Op 10 maart was er een druk Winterprogramma bij Vereniging Watersport De Twee Provinciën in Haren. Een lezing én een workshop! Workshop de Wim Hof Methode.
Nadat ik het boek ‘Een koud kunstje’ van Wim Hof en Koen de Jong had ontdekt in de boekenkast, was mijn interesse gewekt in deze bijzondere en eeuwenoude ademhalingsmethode van de Tibetaanse monniken en nonnen. Vandaag hadden we in het kader van het Winterprogramma bij VWDTP dus twee lezingen, vanmorgen was ik ook al naar een lezing over een oceaantocht geweest. Maar ik kon het niet laten om vanmiddag óók naar deze workshop te gaan. Dat was overigens best ingewikkeld, want uitgerekend vandaag was de verjaardag van mijn schoonmoeder. Maar het lukte me om ook naar deze workshop te komen.
De Wim Hof instructeur Wouter Heijne nam ons mee in zijn kennismaking met de Wim Hof Methode en leerde ons een aantal ademhalingsoefeningen. Daarbij kwam overigens ook Navy Seals Box Breathing ter sprake, voor extreem stressvolle situaties, maar dat was een van de vele zijsprongetjes. Wouter liet zich niet afleiden van wat hij ons eigenlijk probeerde uit te leggen tussen alle vragen door, namelijk dat de inademhaling het lichaam activeert en de uitademing het lichaam tot rust brengt.
We gingen eerst tellen hoevaak we in- en uitademen gedurende één minuut. De tweede oefening was telkens 4 tellen inademen, maar telkens langer uitademen, tot wel 20 tellen. Het belangrijkste wat hij ons leerde was volgens mij het volgende: Of je nu sport, of gewoon aan het werk bent, of in een bad met ijswater zit, idealiter is je uitademing iets langer dan je inademing, omdat deze vorm van ademhalen je lichaam in een rust stand zet. Als je met een stressvolle situatie te maken krijgt, dan is je neiging om een langere periode sneller te ademen, maar de kunst is om ook dan weer rustig te gaan uitademen. De oefening met lang uitademen kan je daarbij helpen.Verder adviseerde hij ons om tijdens het sporten jezelf te trainen om zo lang mogelijk door je neus te ademen.
Na vele tientallen vragen van de luisteraars kwamen we dan eindelijk uit bij de ademhalingstechnieken van de Wim Hof Methode; namelijk (liefst liggend) dertig keer snel in- en uit ademen en dan voor 80% uitademen en zo lang mogelijk proberen niet in te ademen. (Overigens is deze techniek ook te vinden op youtube). Het is inmiddels wetenschappelijk aangetoond, dat je hiermee je sympatisch en parasympatisch zenuwstelsel kunt beïnvloeden en dat deze ademhalingstechniek allerlei preventieve gezondheidsvoordelen heeft. Hoeveel minuten moet je je ademhaling inhouden? Wouter is tegen het horloge. Hij vindt het verstandiger dat je luistert naar je eigen lichaam, dan dat je je laat leiden door een apparaat en telkens een nieuw mini record probeert te breken.
So far so good.
Toen kwam pas het echte werk. Het lichaam stressen en ondanks de stress tóch proberen rustig te blijven ademen: Kou! Het Paterswoldsemeer was vandaag 6 graden en daar zouden we een ‘dip’ in nemen. Wat is dat eigenlijk, een ‘dip’? Is dat 1 seconde, of is dat 2 minuten in dat ijzig koude water? Ik had geen idee wat voor vreselijks mij te wachten stond. Ik ben een laserzeiler bij VWDTP en probeer normaliter indien mogelijk níet in het water terecht te komen. In badkleding en badjas op slippers gingen we naar buiten en ik was vastbesloten zo snel mogelijk in het water te springen en er zo snel mogelijk weer uit te springen en dan naar de douche te rennen, maar tijdens de lezing begreep ik al dat ik er pas uit ‘mocht’ als ik mijn ademhaling eerst op orde zou hebben. Buiten in de ijzig koude wind gingen we óók eerst nog even “opwarmen”. In een diepe squat stand een soort Qi Gong achtige ademhalingen doen, waarbij je bij elke in- en uitademhaling je hand schuin voor je lichaam langs wegduwt. En dat net zo lang tot je warm wordt. Ik kreeg het steeds kouder en ging op het laatst maar springen om warm te worden. Toen mochten we eindelijk het water in. Ik begreep niet wat mij bezielde, maar ik was als een van de eersten in het water. Ik vond mijzelf volstrekt gestoord in mijn bikini in het Paterswoldsemeer in maart. Gelukkig begaf mijn hart het niet en sloeg mijn ademhaling niet op hol. Tot mijn verbazing had ik binnen de korste keren mijn ademhaling onder controle. Wouter verzocht ons nog om een kring in het water te maken, maar ik hield het voor gezien. Het was gelukt mijn ademhaling rustig te krijgen en ik stond weer op de kant. Minder koud, dan vóórdat ik het water in ging. Wéér die Qi Gong oefening, om de shock met de douche zometeen wat minder groot te maken en toen hup onder de warme douche!
Dit was een hele onwerkelijke ervaring. Ik had nooit van mijzelf gedacht dat ik in maart het water in zou gaan. Wie weet ga ik volgend jaar op 19 januari met het Orthodoxe Driekoningen het koude water in, maar voorlopig douche ik wel af en toe met wat koud water! Dank je wel Wouter!
Carlijn
https://photos.app.goo.gl/PioqfpmWETfnV3pR8
